Een onaangename verrassing

Dag leuke volger van mijn blog! Helaas zijn Hans en ik allebei slachtoffer geworden van een griepje, dus deze blog is wat korter dan normaal.

We vervolgden onze reis dus richting Hoi An met de lokale bus. Achteraf gezien betaalden we drie keer zoveel voor deze bus dan de officiële prijs, maar het was met 50.000 dong (2 euro) alsnog niet duur. Leuk feitje: op de terugweg betaalden we maar 30.000 dong, al was dit nog te veel.

Hans was helaas een beetje ziek geworden, dus heb ik Hoi An in mijn eentje per fiets verkend. Het is even wennen tussen al die brommertjes en het gebrek aan voorrangsregels, maar het is zeker goed te doen! Daarna heb ik eten gehaald voor Hans en ik, wat Hans zeker kon waarderen!

De volgende dag ging Hans gezellig met mij mee om de rest van Hoi An te verkennen. Hoi An heeft echt een geweldige sfeer en veel authentieke huizen, wat dit kustplaatsje een traktatie voor je netvlies maakt. Ook het schone, witte strand is zeker om over naar huis te schrijven. Hier hebben we dus even goed gezond ;) In totaal hadden wij na afloop ook aardig wat kilometers op de fiets in de benen, wat als echte Hollander natuurlijk heerlijk is!

De dag daarna was het alweer tijd voor de volgende bestemming! Ik had helaas in de morgen al last van hoesten en een paar uur later was ik net zo ziek als Hans (Dank je wel hè, Hans?)... Daardoor kon ik helaas wat minder genieten van onze treinreis tussen Da Nang en Hué. Treinreizen in Vietnam is trouwens wel een hele leuke ervaring! Het station is overvol, alsof je het aantal reizigers van Utrecht Centraal wilt opvangen op station Duivendrecht. De perrons (voor zover die er zijn) zijn pas toegankelijk als de trein arriveert. We reisden dus eersteklas, welke vergelijkbaar is met de tweede klas van intercity's in Nederland. Over de 100 kilometer die we aflegden deden we 2,5 uur en de trein had ook nog eens een half uur vertraging. Maar het uitzicht van deze rit is adembenemend! De trein rijdt hier vlakbij de kust op grote hoogte, wat spectaculaire uitzichten geeft over zee en de bergen eromheen. Als je in Vietnam een keer de trein wil nemen, dan is dit stukje absoluut de moeite waard om.in het licht te rijden. Al waren we dankzij onze griep wel blij dat we de trein weer uit konden.

In Hué, de keizerlijke hoofdstad, zijn nog een paar leuke bezienswaardigheden, welke wij helaas dus niet kunnen bezoeken. Zo heb je het koninklijk paleis uit de tijd dat Vietnam nog een keizerrijk was en in de omgeving van Hué vind je ook de graftombes van de keizers, die daarvoor kosten noch moeite bespaarde. Een beetje zoals de farao's in Egypte ook deden. Het paleis zelf is op dit moment nog wel onder stevige restauratie doordat het in de Vietnamoorlog zwaar beschadigd raakte. Deze is naar verwachting later dit jaar klaar.

Ik hoop dat we snel beter worden, zodat we van Hanoi beter kunnen genieten! In ieder geval zijn we morgen alweer vroeg uit de veren om een veertien uur lange treinreis naar Hanoi te maken. Hopelijk gaan we dat overleven!

Wil je direct op de hoogte zijn als ik een nieuw blog publiceer? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst!

Facebook: facebook.com/sebazz1994
Instagram: @sebazz1994

Volg ook de blog van Hans op reisvanhans.reislogger.nl